Günümüz insanının en büyük karmaşası, ruhsal olarak tekamül edeceği bir yol arkadaşı bulmak. Bunun için kişinin önce kendini bulması, kendini çok iyi tanıması gerekiyor, sonra ise başkalarını tanıyabilecek bir yeteneğe sahip olması.. Her ruhun evi, maşukun gönlüdür. Ancak bu gönül nerededir, o bilinmez. Maşuku bulmak, kendini bilmekten geçer.

İnsanın En Büyük Vuslatıdır Kendiyle Buluşması

Yaşam bizi bazen acılarla bazen mutluluklarla değiştirir ve dönüştürür. Hayat içinde sürekli tekamül ederiz. Ruhumuz an be an büyür ve olgunlaşır. Dinginleşir. İnsan öyledir ki, bu gelgitler arasında boğuşurken, ne zaman olduğunu bilemediği bir zamanda kendisiyle karşılaşır. İnsanın en büyük vuslatıdır kendiyle buluşması.
İnsanın kendiyle buluşması meşakkatli, zahmetli ama aynı zamanda coşkulu bir deneyimdir. İlmek ilmek örersiniz kendinizi. Her gün bir tuğla daha koyarsınız ruhunuzun imarına. İnsan bir inşadır. Titiz bir mimardır. Ruhunu yontan bir heykeltıraştır. Zamanla çocukluğunuz, gençliğiniz, bugününüz, yarınınız bir harman olur. Öyle bir harmansınızdır ki artık tadı, kokusu, inceliği, zarifliği, duygusu size has olan bir aromaya dönüşür. Siz artık kendinizsinizdir ve artık sadece kendiniz olarak mutlu olursunuz.

Kendinden Uzaklaşma!

Kendimizden dışarı çıktığımız, hayat içinde bazı yönlerimizi esnettiğimiz zamanlar olur. Ancak kendini bulan bir insanı özünden ve aromasından uzaklaştıran her şey kişiyi mutsuz eder artık. Çünkü bu kendiliğinden uzak kalış, kişinin kendilik değerini, öz saygısını yok eder. Sen artık sen olmazsın. Sen artık sen olmazsan, mutlu da olamazsın. Gülüşün sana ait. Kalbin de öyle. Zaten kalbinde taşırsın sana ait olan her şeyi. Ama kendin olmazsan veya olamazsan ya da başkaları için değişirsen kalbin de sana yol göstermez artık. Ruhunun fenerini yıkarsan, gemilerin karanlıkta yüzerse ve bir kayalığa çarpıp alabora olursa her şey kendini asla affetmezsin biliyorum.
Her şey ait olduğu yerde güzeldir. Her çiçek mevsiminde açar. Kuşlar mevsim geldiğinde göçer ve filler uçamaz, kuşlar yüzemez biliyorsun. O yüzden sadece kendin ol. Seni sen olduğun için kabul edenlerle devam et yola. Seni büyütecek ve sana tekamül ettirecek olan insanlarla yürü. Şartları zorlama. Bırak nehir aksın seninle, sen de nehirle ak.

İnsanlar Asla Değişmez!

İnsanların zamanla değişebileceği ihtimali hep konuşulur, her zaman da konuşulacak. Bazen bir hatayı defalarca yineler yüzyıllar. Her çağın insanları aynı ikilemi yaşar. İlişkilerin en hassas noktasıdır değişmek. Bazen biri, diğerini değiştirir umuduyla atar adımlarını. Ama şunu kendine hep söyle, insanlar asla değişmez. Eğer kalbine batan bir diken varsa ve değişecek umuduyla bakarsan o insana sonuç sükut-u hayal olur. Çünkü insanlar asla değişmezler. Kötü olan özelliklerini dahi değiştirmeyi düşünmezler. O yüzden sen de kimse için değişme. Sivri taraflarını törpüle elbette. Daha iyi bir insan olmak için kendi değişimini kendi içinde bul. Ama bir başkası için değişme.

Her Zaman Kendin Ol!

Her zaman kendiniz olun. Doğal olun. Kaybetme korkusuyla, olmadığınız bir kişiye bürünmek, o anı kurtarabilir ama eninde sonunda kaçınılmaz son gerçekleşir. O yüzden ruhunuza iyi geleni kabul edin. Kendiniz olun. Çünkü sen en çok kendinken güzelsin.

Mutlu ve bereketli bir hafta dilerim.