Bu çağı tek bir kelimeyle tanımlayacak olsanız, bu kelime hangisi olurdu? Herkesin lügatında bir başkadır bu çağ ve herkesin dimağında kendince akar hayat. Ama ortak bir payda bulacaksak eğer paydaları eşitleyeceğiz öyle değil mi? Bu çağın ortak paydası incinmişlik gibi geliyor bana. İnsanlar inciniyor. İnsanlar incitiyor. Aslında bu durumda en çok vakti incitiyoruz hem de hoyratça, hem de düşünmeden ve hem de umarsızca…

Vakti incitmeden yaşa! Hayatın telaşları seni mutlu zamanlardan uzaklaştırmasın. Sevdiklerini daha çok sev. Sevdiklerinin daha çok yanında ol. Seni sevmeyenleri düşünme, at arkaya gitsinler. Sen, sana ait olanlarla ve ait olduklarınla meşgul ol.

Zamanı, zamansızlığa sürükleme. Zamana hükmet. Bazen çok yoğun olacaksın. Bazen çok hızlı akacak gün. Korkma. Sular durulur. Rüzgar diner. Bir bakarsın dinginleşir dünya. Her gemi limana varır. Sabret yeter ki. Diyorsun ki, sabır bazen bir diken gibi geçiyor boğazımdan. Mevlana’nın söylediği gibi sabır boğazından bir diken gibi geçerken acı duymamakta maharet.

Kin tutma. Kin ve nefret, içinden geçen nehri kirletmesin. Bırak, ruhunun sularını bulandırma. Öfkeyle kalkıp, zararla oturma. Arındır kendini kinden, öfkeden, nefretten. Arındır kendini böyle suretlerden, dillerden, kelimelerden..

Mücadele et ama savaşma hayatla. Her şeyi kontrol edemezsin. Vakitlicedir gelen her şey. Akışına bırak. Irmağın tersine yüzerek yorulma. Bazen toplamak için dağıtmak gerekir her şeyi. Bazen yaşam bazı şeyleri alır hayatından yerine derin sızılar bırakarak. Yara izlerinden hayıflanma. Onlar senin kudretinin izleri. Onlar senin insan olduğunun izleri. Onlar senin aciz olduğunun işareti. O yaralar ki, kul olduğunun emsali.

Sorunlar elbette olacak ama sorunları, çözümsüzlüğe sürükleme. Zihnini berrak, yüreğini ferah tut. Çok birikir bazen, işte o vakitler bir yağmur bulutu gibi dök gözyaşlarını. Gözyaşlarından utanma. Ağlamaktan sakınma. Güzel haberleri de, kederli zamanları da dostlarınla paylaş. İnsan insanın ağusunu (acısını) alır, bunu da yaz bir kenara. Kalbindeki kırık cam parçalarını, kalbine batan dikenleri, ellerini kanatmak pahasına çıkar sök yüreğinden. Kalbinde sadece kalbini hak edenleri sakla. Lüzumsuz yükler yükleme sırtına.

Her insan ölecek yaşta. Her insan gülecek yaşta. Burnunun direğini sızlatan şeylere takılma o yüzden. Acını yaşa. Matemini tut. Ama dünyanı karartma. Akl-ı selim ol. Düşünmekten, tefekkürden ayrılma. İnan. Tüm kalbinle inan. Seni, beni, bu dünyayı, kainatı var edene inan.

Kanatların olsun mesela. Kimsenin görmediği kanatlar. Bazen bu dünya sıkıcı olur ya hani işte o vakitler süzül gökyüzünde kanatlarınla. Ama uçabildiğini kimseye anlatma. Hezarfen de anlatmıştı, hatırla. Gökyüzüne bak. Sık sık bak. Gece başka, gündüz başkadır o alem. Her baktığında bir şey öğretir sana. Gökyüzüne bakmayı unutma… Ay’ın naifliğinden; Güneş’in yakıcılığından ibret çıkar her baktığında.

Sevmekten korkma. Her şeyi sev. Herkesi sev. Sevdikçe açılır kainatın sırları. Bir karıncayı, bir dağ kadar sev. Dağın üzerindeki çiçeği sev. Ağacın dalındaki kuşu sev. İnsanların yüzündeki merhameti gör. Merhameti sev. Merhametli ol.

Bazen yorgun olacaksın. Yorgun sabahlara uyanacaksın. Yorgunluk iyidir. Ara sıra o da gerekir. Yeter ki tatlı yorgunluklar olsun. Yeter ki, yorgunlukların bir anlamı olsun.

Ölümü hatırla zaman zaman. Yaşam ancak ölümle mümkündür ve ölüm de yaşamla. Güzel insanlar biriktir yarınlar için. Güzel işler yap yarın da hatırlanacak olan. Ve ne yaparsan yap kalbinle yap. Kalbin, senin hayattaki en muazzam navigasyonun.

Aklınla hükmet. Kalbinle sev. Ellerinle uzan güzel günlere. Dua et. Şükret. Mutlu ol ve mutlu et. Ne yaparsan yap ama vakti incitmeden yaşa.

Mutlu ve bereketli bir hafta olsun.

Selam ve dua ile.