Allah’ı an!

Allah’ı hatırla, asla unutma!

Allah’ı hatırlat!

Allah’ı hatırlatan insanlara ihtiyacımız var. Haliyle, tavrıyla, sözüyle bize Allah’ı hatırlatacak, bizleri hayra yöneltecek insanlara. Her bir şehrinde aynı dönemde dahi onlarca Allah dostunun yaşadığı topraklarda bugün, gördüğümüzde kalbimizi yumuşatacak bizlere Allah’ı hatırlatacak peygamber varislerine hasretiz.

Vaktiyle ‘Türkiye şeyhler, dervişler, müritler ülkesi olamaz/olmayacak’ diye ‘ferman buyrulduğunda’ dahi böylesine bir yoksunluğa düşülmemişti. Zor şartlar altında da olsa gizli de olsa yasak da olsa insanlar büyük bir gayret içinde öğrenilecek bir kelimenin peşinde koşar falan yerde bir Allah dostu var ise kilometrelerce yol gidermiş.

Elbette biliyoruz ki günümüzdeki kofluğun sebeplerinden birisi de kötü ta o vakitlere dayanan uygulamalar. Ancak dediğim gibi sebeplerden birisi! İlk maddeye dönelim o halde; Allah’ı an! Rabbini an! Seni yaratan ve yaşatan Rabbini sık sık an! ‘Müslüman’ın en çok söylemesi gerek sözler; elhamdülillah, estağfurullah, inna lillahi ve inna ileyhi raciun’dur diye okumuştum bir yerde. Böyle böyle an, başına iyi bir şey geldiğinde Allah’tan bil şükret elhamdülillah de, kötü bir şey geldiğinde de elhamdülillah de nitekim tavsiye edilen budur. Sık sık istiğfar et! Bilerek yahut bilmeden hata yapıyorsun, hatta isyan ediyorsun unutma. İstiğfar et, Rabbinden af dilemek seni küçültmez ama O’na yaklaştırır. Nahoş bir durumla mı karşılaştın, ya da bir başkasının başına kötü bir şey mi geldi, birisi vefat mı etti; ‘inna lillahi ve inna ileyhi raciun’ de. Böyle söylersen Allah seni daha hoş bir durumla karşılaştırır. Sadece bir ölüm haberiyle değil hoşa gitmeyen ne varsa her durumda söyle bu sözü. Allah’tan geldiğini ve nihai dönüşün yine O’na olacağını hepimizin ve her şeyin ona râci olduğunu kabul et. Böylelikle isyandan uzak durursun, daha sabırlı ve daha yumuşak kalpli olursun. Allahuekber, maşallah, inşallah, eyvallah… Buraya daha bir sürü kelime ekleyebiliriz. Bunları bilerek ve düşünerek söyle, kültürümüzde var olan alışkanlık haline gelmiş sözler gibi değil.

Birey etkileşimlerinin zirvede olduğu, ‘mikro’ olanın revaçta olduğu şu dönemde Allah’ı hatırlatmak, Allah’ı sık sık anan insanların çoğalmasıyla olur. Yani Allah’ı zikreden insanlar çoğalmadıkça Allah’ı hatırlatanlar da bulunmayacak. Hadi şimdi sorumluluk al!