Bu yazıyı yazma fikri, arkadaşım bana “kendine vakit ayırıyor olabilmen çok güzel, çok şanslısın kıymetini bil 🙂 “ dediğinde ortaya çıktı. Kendine vakit ayırabilmek sadece bekarların değil, anne-babaların çok daha fazla ihtiyacı olan bir şeydir ve muhtemelen o aslında bunu benden daha iyi biliyordu.

Kendine vakit ayırabilmek deyince aklımıza çok zaman alan, pahalı ve ilginç hobiler yada başını alıp gitmeli tatiller geliyor olabilir. Oysa ihtiyacımız olan çok daha basit şeylerdir. Kendimizle kısa süreli de olsa başbaşa kalmak gibi mesela. Kendi sesimizi duymak ve ne istediğine kulak vermek gibi.

Şehrin gürültüsünde ve yoğunluğunda bunu yapmak zordur elbette. Ama iki saat huzuru ve sakinliği koklayabileceğimiz mekanlara gitmek çok da zor olmamalı. Yada akşamları kendimize muhatap kabul edebileceğimiz bir kitapla başbaşa kalmak, istediğimiz bir filmi seyretmek… Bu örneği hep kullanırım. Bir yerimiz ağrısa gözümüz hiçbir şey görmeden işi gücü çoluğu çocuğu bırakır kendimizi en yakın hastaneye atarız. İnsanın ruhu da ağrır. Bu küçük küçük kendimize vakit ayırmalar olmasa biz bunu farkedemeyiz, o ağrılar depresyon dediğimiz hastalık olana kadar. Hani kim ne yaparsa yapsın sizi mutlu edemediği o depresyona yakalanana kadar…

Kendinize Vakit Ayırmak Aslında Sevdiklerinize Vakit Ayırmaktır

Sorumluluk sahibi bir anne-baba çocuklarının mutlu, sağlıklı ve başarılı bireyler olarak yetişmek için aslında önce kendilerinin öyle olması gerektiğini bilmelidir.

Fedakarlık ömrünün en güzel yıllarını evlatlarına saçını süpürge ederek geçirip yaşlandığında onları köşeden izlemek değil, yaşlandığında da evlatlarıyla iletişimini koparmadan ve evlatları yuvadan uçtuğunda kendini boşlukta hissetmeyip hala kendine ve çevresine faydalı olabilmektir. Bunun da yolu kendini yetiştirmeye ve kendine yatırım yapmaya devam etmekte, kendisini mutlu edecek aktivitelere devam etmektir.

Çünkü kendinden, kendi sevdiği şeylerden uzaklaşan bir insanın ileride çocuklarına sağlayabileceği pek bir fayda olamaz. İleride çocuklarının seveceği aktivitelerde onları desteklemek hatta belki birlikte aktivitelere katılmak için önce kendisi kendi gelişimini tamamlamak ve kendini gerçekleştirmek zorundadır.

Neden mi?

Çünkü uçaklarda hep derler ki “olası durumlarda oksijen maskelerinizi önce kendinize daha sonra çocuklarınıza takın“.

Arkadaşım, bana kendime vakit ayırdığımı söylediğin aktivite Emirgan Korusu‘na gidip en sevdiğim çiçek olan lalelerle güzel bir gün geçirmekti. Bence sen de istersen gidebilirsin. 🙂