Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar

Ümit Yaşar Oğuzcan

Eylül başladı. Eylül başladığı gün anladık ki, o sıcak ve güneşli yaz artık bitti. Eylül ayının gelişiyle anladık ki, yaprakları sarartan, biraz lirik biraz melankolik mevsim olan sonbahar başladı. Günler kısalmaya başladı. Hava bir nebze olsun daha erken kararıyor. Karpuz ve kavunun da eski tadı kalmadı. Hırka giymeye başladık. Akşamlar daha bir serin artık. Güneş, tam kararında ısıtıyor. Deniz, bir başka ışıldıyor. Gökyüzü, gök mavi. Karşı kıyılar izleniyor rıhtımdan. Yunus balıkları geçiyor sahilden. Kahve, yazdan çok sonbahara yakışıyor. Çayı artık hararetimizi alsın diye değil, ısınmak için içiyoruz. Naif ve hüzünlü sonbaharı bir hayli seviyoruz.

Eylül Edebiyatı

Dört mevsimi yaşayan nadir coğrafyalardan birindeyiz. Türk edebiyatında, neredeyse her mevsim ve her ay ile ilgili bir şiir mutlaka bulursunuz. Ancak Eylül başkadır. Tüm edebiyat tarihi içinde şiirlerin çoğu Eylüle yazılmıştır, mevsimlerdense sonbahara… Diyebiliriz ki, edebiyat tarihimiz içinde “Eylül Edebiyatı” olarak adlandırabileceğimiz özel bir saha bile oluşmuştur.

Günler kısaldı. Kanlıca’nın ihtiyarları
Bir bir hatırlamakta geçen sonbaharları.
Yalnız bu semti sevmek için ömrümüz kısa.
Yazlar yavaşça bitmese, günler kısalmasa.

Yahya Kemal Beyatlı

Eylül ayı ve sonbaharın insanı dinginleştiren bir aroması var şüphesiz. Sonbahar, bir mevsimden çok daha fazla bir şeydir aslında. Biraz felsefiktir sonbahar, varlığımıza ve hayata dair düşüncelere daldırır bizi. Sararıp dalından kopan yapraklar da, göç eden kuşlar da bir şeyler anlatır bize. Her sonbahar, bizi kainata hayran bırakacak kadar güzeldir. Eylüle yazılmış en güzel şiirlerden biri Cemal Süreya’ya aittir. Bakın şair nasıl anlatmış Eylülü?

Eylül’dü.
Dalından kopan yaprakların
Sararan yanlarına yazdım adını
Sahte bir gülüşten ibarettin oysa
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu

Eylül’dü.
Di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
Adımlarımızın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimizin durgunluğu
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan
Ellerin kadar ıssız
Sen kadar zamansız molalar veriyordum
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz

Eylül’dü.
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin
Şimdi bir anlamı yoktu suskunluğun
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğin orta yerinde
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
En çok sesini aradım
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hala
Gözlerini sildi zaman

Dedim ya Eylül’dü
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin

Cemal Süreya

Sonbahar Depresyonu Tetikler Mi?

Sonbahar, zaman zaman mevsimsel depresyonlara da yol açmaktadır. Bunun sebebi, sonbaharın bazı karakteristik özelliklerinin depresyonla benzerlik göstermesidir. Yazın sona ermesi, tatil sonrası insanların yoğun iş temposuna geri dönmesi, doğadaki değişimler, yaprakların sararıp solması, yağmurların başlamasıyla gökyüzünün kimi zaman gri bulutlarla kaplanması gibi pek çok durum kişilerdeki depresyon potansiyelini tetikleyebilmektedir.

Sonbaharın gelmesiyle, eğer buna benzer bir depresif durum yaşıyorsanız uykunuzu düzenleyin, kafeini azaltın, ılık banyolar yapmayı tercih edin. Nihayetinde sonbahar da tıpkı yaz gibi geçecek. Bu hüzünbaz mevsimin keyfini çıkarın.

Mutlu ve bereketli bir hafta dilerim.