Bazen insan içindeki küçük putları bir bir kırıp gerçeğe, gerçek ibadete yol almak ister. Sevdiklerini, nefsini ve dünyevi hırslarını belki farkına vararak, belki de farkına varmadan ilahlaştıran bir insanın gerçek kulluğa ulaşmasını sağlayan bir araca ihtiyacı vardır.

İnsanda Allah’a kulluktan çıkma korkusu baş göstermiştir. İşte onun için, içinde ki putları yerle bir etmesi gerektiğini bilir ve gözyaşlarıyla Rabbine yönelir. Ama yetmez! Evimizde yurdumuzda kıldığımız namaz, tuttuğumuz oruç vs. ibadetler artık yetmez olmuştur.

Hac, Allah için yollara düşme…

Evet her doluşun bir taşması vardır. Aşk ateşiyle yanıp tutuşan bir ruhun taştığı andır hac yolculuğu. Beytullah’a yüzünü sürme, Rasulullah’a (sav) kavuşma anıdır. Kul içindeki tarif edilemez ateşin ancak Beytullah’a varınca dineceğini bilir ve dökülür yollara. Ama ne çare…

Kul sevgilisine kavuşunca harareti diner mi? Kulun Rabbine ve Rasulullah’a duyduğu o müthiş aşk daha da alevlenir, daha da büyür.

Kurbiyet…

Evet daha çok kurbiyet, Allah ve Rasulüne olan aşkımız vuslatla daha da büyümüştür artık…

Hac ve Umrenin İslamdaki Yeri ve Hikmetleri

Hac islam esaslarının beşincisidir. Allah, haccı ve umreyi imkanı olana farz kılmıştır. Hac da umre de Şafiîlere ve Hanbelîlere göre dinin iki esasıdır.

“Haccı ve umreyi tamamlayın” (Kur’an, Bakara 2/196)

Umre, Malikî ve Hanefîlere göre sünnettir. Peygamberimiz (sav) dört defa umre yapmıştır. Bunların hepsi de hacc ile beraber yaptığı dışında Zilkade ayındadır.

El-Halimi şöyle der: “Hac bütün ibadetlerin manalarını bir arada toplar. O halde hacceden bir kimse oruç tutmuş, namaz kılmış, itikaaf yapmış, zekat vermiş, Allah yolunda savaşmış gibidir. Hem biz dahababalarmızın sulbünde iken tıpkı ibadetlerin en üstünü olan iman gibi hacca çağırılmış bulunuyoruz.”

Öte yandan Şafiî ve Hanbelîlerce tercih edilen görüş, namazın ondan daha üstün olduğu şeklindedir.

“Namaz dinin direğidir.” (Zuhayli, III, 404)

Kaynak: Müslüman Hanımın El Kitabı