Kadınlar ve camiler, vakit namazını camide kılmak zorunda olan kadınlar hakkında düşündünüz mü hiç? Ya da şöyle sorayım camilerde namaz kılmaları için kadınlara ayrılan bölümler hakkında ne düşünüyorsunuz?

Peki ben mi ne düşünüyorum? Ben, sanki bütün şartlar kadınlara güçlük çıkaracak şekilde planlanmış gibi düşünüyorum. Belki bir kasıt yok fakat düşüncesizliğin böyle bir boyuta gelmesi kasıt aramaya gerek bırakmıyor.

Konuya dışarıdan başlayalım mesela abdest almak, kadının yeri evidir, kadının evinde kıldığı namaz daha hayırlıdır falan… tamam. Tamam, bunları biliyoruz bunları cebimizde tutarken bir de mevcut duruma bakalım çünkü bahsedilen durumun geçerli olduğu bir düzen içinde yaşamıyoruz. Yani moda tabirle söyleyeyim; ‘öyle bir dünya yok’

Bugün kadınlar çalışıyor, okuyor beş vakit namazın  üç vaktini dışarıda kılmak durumunda kalıyor. Çalışmadığını  okumadığını farz etsek bile alışveriş sırasında ya da bir yerden bir yere gitmeye çalışırken illa ki namaz kılması gerekiyor özellikle günlerin kısa olduğu kış aylarında. Bizler şadırvanda abdest alamıyoruz, cami tuvaletleri… tasvire pek gerek yok, zaten adı üstünde tuvalet! Yani müsait bir yer bulmak, kat kat kıyafet çıkarmak, başörtüsü açıp takmak gibi bir sürü sıkıntıyı yaşayanlar, kadınlar. Bu sıkıntıları yaşayıp engelleri bir bir aşıp camide huzur içinde bir namaz kılmaya çalışan bizler gidip görüyoruz ki kocaman camilerin içinde o cânım kubbenin altında bize bir yer yok! Bizler kapıdan girip başımızı kaldırmadan o mübarek mekanı içimize bir doldurmadan kenara kıvrılıp çoğunlukla uyduruk perdelerle çevrilmiş en iyi ihtimal tahta kafeslerle sarılmış bir hücreye girip namaz kılmak zorundayız. Bulabileceğimiz, dünya gözüyle görebileceğimiz en güzel yer üst katı kadınlara tahsis edilmiş olan camiler. O da akrobasi gerektiren merdivenlerinden çıkmayı başarabilirsek. Otobüste yer vermezsek çok ayıp ettiğimiz yaşlılar da camiye gelirse kendileri düşünsün artık(!)

Edası insana en çok huzur veren ibadetlerden biridir belki de namaz. İnsana verilmiş bir fırsattır; yaratıcısıyla doğrudan iletişim kurma fırsatıdır. Peki içinizde Rabb’inle iletişim halinde olmak madem bizatihi önemli ne diye mekan beğenmezlik yapıyorsun diyen var mı? Var ise açıklayayım. Çünkü biraz önce saydığım zorluklar ibadetin kendisinden kaynaklanan zorluklar değil insan eliyle yapılmış zorluklar, çünkü İslam kolaylık dini iken ben bugün hâlâ, üstelik her bir gün günde beş kere yapmam gereken ibadet konusunda başkasından kaynaklanan güçlükler yaşıyorum. Çünkü namaz Müslümanlara farz kılınalı kaç asır oldu! Beş çarpı üç yüz altmış beş çarpı asırlar… gibi içinden çıkamayacağım bir matematik hesabı kadar namaz vakti geldi, geçti, gelecek ve hâlâ dışarıda namaz kılmak Müslüman bir kadın için büyük çook büyük bir sorun.

Sorun kısmını geçip estetik kısmına geliyorum; tarihi camilere çektiğiniz perdeler koyduğunuz kafesler için mimarlarının sizden hesap sorması en büyük temennim diye ekliyorum. Sonra ben camiye gidiyorsam camide olduğumu hissetmek isterim, olmamam gereken bir yerde aceleyle aman kimse görüp kızmasın diye hareket etmemin beklenmesine de ayrıca kızıyorum. Tamam, her şey de benim başıma gelmiyor fakat iki gün önce Üsküdar’da Kara Davut Paşa Camii’ne gittim camiye gittim diyorum ama biz kadınlar olarak caminin içinde değil de caminin tek duvarı kullanılıp üç kenarı uyduruk tahta ile çevrilmiş -ki gerçekten dokununca sallanıyor- bir yerde namaz kıldık. Camiye girilmiyor, neden? Ol kutsal mekana biz nâkıs akıllı, şahitliği bile yeterli olmayan, cehennemin yarısından çoğunu dolduracak olan kadınlar giremez! Can sıkan bir anı olarak bir de İstiklal Caddesinde şu anda tadilatta olan camide yaşadığım, yaşlı bir amcanın elinin tersini gösterip -‘çekil git gözüm görmesin’ hareketiyle- öbür tarafta kıl diye beni kovması var.

Elbette kimseden ‘maşallah’, baş köşeye buyur sen gel demesini beklemiyorum fakat şu İslam’ı bir anlasak, aklımızı başımıza alıp şartları objektif olarak bir değerlendirsek kolaylaştırsak da hiç zorlaştırmasak hiç fena olmaz.

Durum şöyle bir sonuç getiriyor: Müslüman Kızın Bir Asi Olarak Portresi; caminin erkekler kısmında namaz kılmak.