Rabbimiz, kullarının kendisini sevmesini, Peygamber Efendimizi sevip ona itaat etmeye bağlamıştır. Buna göre yüce Allah’ın sevgisine, hoşnutluğuna ve bağışlamasına ermenin yegane yolu, Hz. Peygamber’in yolundan gitmektir.

“(Ey Muhammed!) De ki: Allah’ı seviyorsanız bana uyunuz ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah son derece bağışlayıcı ve esirgeyicidir.”

(Âl-i İmrân, 31)

Bütün kandil gecelerinde olduğu gibi “Ey Rasûlüm, Sen olmasaydın, ben bu kâinâtı yaratmazdım!..” dediği, Peygamberimizin doğduğu gün olan Mevlid Kandilinde de insanların affına, selametine ve sevap kazanmasına öyle vesileler var ki, bunlardan bazılarını kısaca yeniden hatırlamakta ve hatırlatmakta büyük yarar var:

• Kur’ân-ı Kerim okunmalı, dinlenmeli, uygun mekânlarda Kur’ân ziyafetleri verilmeli,
• Peygamber Efendimiz (sav)’e salât ü selâmlar getirilmeli,
• Kaza, nafile namaz varsa o geceye ait nakledilen namaz kılınmalı,
• Tefekkürde bulunulmalı,
• Geçmişin muhasebe ve murakabesi yapılmalı,
• Günahlara samimi olarak tevbe ve istiğfar edilmeli,
• Bol bol zikir, evrad ü ezkarda bulunulmalı,
• Küs ve dargın olanlar barıştırılmalı, gönüller alınmalı,
• Kişi kendine ve diğer Mü’min kardeşlerine hattâ isim zikrederek dualar etmeli,
• Üzerimizde hakları olanlar aranıp sorulmalı,
• Yoksul, kimsesiz, öksüz, yetim, hasta, sakat, yaşlı olanlar ziyaret edilip, sevgi, şefkat, hürmet, hediye ve sadakalarla mutlu edilmeli.
• O gece ile ilgili âyetler, hadîsler ve bunların yorumları ilgili kitaplardan ferden veya cemaaten okunmalı.
• Dini toplantılar, paneller ve sohbetler düzenlenmeli,
• Kandil gecesinin akşam, yatsı ve sabah namazları cemaatle ve camilerde kılınmalı,
• Sahabe, ulema ve evliya türbeleri ziyaret edilmeli,
• Vefat etmiş yakınlarımızın, dostlarımızın ve büyüklerimizin kabirleri ziyaret edilmeli,
• Hayattaki manevî büyüklerimizin, üstadlarımızın, anne ve babamızın, dostlarımızın ve diğer yakınlarımızın kandilleri bizzat giderek veya telefonla tebrik edilmeli, duaları istenmeli.