“Fecre, on geceye, çift’e ve tek’e, her şeyi karanlığı ile örttüğü an geceye yemin ederim ki, bunlarda akıl sahibi için elbette birer yemin vardır.” (Fecr/1-5) Fecr’e yemin etmiştir Allahu Teala. Gece karanlığının çatlayıp, sabah beyazının zahir olmasına. İmamı Mücahid, ‘Fecr’den kastın, özellikle Kurban Bayramı gününün şafak vakti olduğunun murad edildiğini söylemiştir. “Ve On geceye yemin olsun” Bu on gece de Zilhicce ayının ilk on gecesi olarak yorumlanır. Yani Kurban Bayramından önceki on gece. Allah’ın on gün değil de on gece buyurmasının sebebi ise günlerinin dokuz olmasındandır. Onuncu gün bayramdır. Bayram gecesine kadar da on gece vardır.

İbn-i Abbas‘ın rivayet ettiği bir Hadis-i Şerifte Efendimiz “Zilhiccenin ilk on günü tutulan orucun her bireri bir senelik nafile oruca denktir. On gecenin tamamını ihya etmek ise Kadir gecesini ihya etmeye denktir.” buyurmuşladır.

Ayet ve hadiste görüldüğü gibi bahşedilen en güzel zamanlardan birindeyiz. Adıyla münhasır olan ay; Hac Ayındayız. Vakti Zilhicce’deyiz. Vakti İbadetteyiz. Hac mevsimi, kurban mevsimi ve dolayısıyla İbadet mevsimindeyiz.

Hac da kurban da belli bir maddi varlıkla yapılabilecek ibadetlerdendir. Varlığı olmayana ise farz değildir fakat  Hz.Peygamber’in “Hali vakti yerinde olup da Kurban kesmeyen bizim mescidimize gelmesin” diyebileceği kadar da önemlidir. Ama aslolan bu ibadetlerin şuuruna erişebilmektir. Nice insanlar vardır, haccı turistik bir ziyaret olarak algılar ve niceleri vardır kendini ispatlamak için hayvanların canına kıyar. Ayette de buyurulduğu gibi “Kurbanlarınızın ne etleri ne de kanları Allah’a ulaşmaz. Fakat sizin takvanız Allah’a ulaşır” (Hac/37). Önemli olan takvadır. Takva; korunma, sakınma demektir. Yüce yaratıcıya karşı sorumluluk duyarak, her türlü günahlardan kendini korumanın niyet ve gayreti içinde olmadır. Yüce Allah’ın rızasını kazanmak için, O’nun himayesine girerek emirlerine sımsıkı sarılmak ve yasaklarından da sakınmaktır. Müttaki olarak eda edilen ibadetlerdir, ibadetlerin en hayırlısı. Sen önce takvalı ol Rabbini bul da sonraya kalsın haccı kurbanı. Sen O’nun ol, samimi bir kul ol vermezse de vardır zaten bunun da bir hayrı.

“Yâr adıyla başlayayım sözüme, Gülsüz bağda bülbül ötmez Kurbanım ”  ne güzel demiş Serdar Tuncer… Yar… O Yar ki nefsim elinde, kurban olayım her zerresine, nuruna mazhar olsak, bizde erişsek affedilenler mertebesine… Nasip etti yine bizlere kavuştuk bahşettiği “On geceye”, Kurbanın olayım Ya Rab, kurbanın olayım, İsmail’ini feda edip, İsmail’ine gerçek manada kavuşanlardan olayım…

Kurban; yakın olmaktır. Allah’a yakın olmak… Mukarrebun’dan olabilmek için çırpınmak… El Karib olana; en yakın olana, hep yakın olana, insana şah damarından daha yakın olana ram olabilmek… Ona meftun olabilmek…

“Gelsinler ki, kendilerine ait bir takım menfaatlere şahit olsunlar ve Allah’ın kendilerine rızık olarak verdiği (kurbanlık) hayvanlar üzerine belli günlerde (onları kurban ederken) Allah’ın adını ansınlar. Artık onlardan siz de yiyin, yoksula fakire de yedirin.” (Hacc/28). Buyuruluyor ayeti kerimede. Kulluğumuzun farkına varalım diye fırsat veriyor her seferinde. Kurban keserken O’nu anmamızı istiyor. İbadetin asıl amacının farkına varalım istiyor. Bir hayvanı kesip, kanını akıtmaktan ibaret değildir kurban. Nimetine şükrü, rızkına teşekkürü istiyor.

Benliğimizden vazgeçip asli görevimiz olan kulluğun farkına varabilmemiz için büyük bir fırsattır Kurban. İbrahim olabilmektir. O’nun için, biricik oğlunu feda eden İbrahim’in takvasıyla yaşamaya çalışmaktır. Hani Nebi, ensar kardeşlerine diyordu ya: “Herkes develeriyle, koyunlarıyla ve mallarıyla evlerine dönerken sizler Allah resulü ile dönmeye razı değil misiniz?” Bu hitap sahabenin yüreğini titretiyor ve gönül yaşları gözyaşlarına karışarak haykırıyorlardı: “Razıyız ya Resulullah!” Ve nebinin gözyaşları da onlarınkine karışıyor, kucaklaşıyorlardı. Herkes Allah’tan bir şeyler, sen Allah’tan Allah’ı iste! Kurban kesmekten öte, kurbanı ol. Cahiliye zamanı putperestleri gibi şuursuz değil! Ahir zaman ümmeti gibi en doğru ol!

Sadece mübarek günlerde değil her gün O’na en yakın ol. Ol ki hisset huzuru. Ol ki uzak dursun şeytan ve şeytanın yandaşları. En yakın sen ol ki sende vuku bulsun müslümanlığın ihlası…

“Can bula cananını
Bayram o bayram ola
Kul bula sultanını
Bayram o bayram ola

Hüzn ü  keder def ola
Dilde hicap ref ola
Cümle günah affola
Bayram o bayram ola”