Tebbet Suresi , eziyet etmek maksadıyla , Resulullah’ın ve İslam’ın yoluna dikenler koyan Ebu Leheb nedeniyle indirilmiştir . Ebu Leheb kimdir ? Ebu Leheb , Kur’an-ı Kerim’de , ismi beddua ile anılan şahıslardan biridir . Muhammed Aleyhisselam’ın amcasıdır . Kureyş’in sözü dinlenen , varlıklı insanlarından biridir . Resulullah ( SAV )’in Mekke halkını , tebliğ için topladığı bir ortamda , kızgın bir surat ve öfke dolu sözlerle Ebu Leheb’in sahneye çıkışı hep akıllardadır . Ebu Leheb’in tek derdi , İslam’a , Resulullaha’a ve ashabına “ had bildirmek ” tir . Yaptığı her adımı , kötülüğün tozlarını kaldırır arkasından … En büyük yardımcısı karısıdır . Bu ortaklığın en büyük amacı da , yaşadıkları coğrafyada kitap ve sünnetin hakim olmasını engellemektir . Gelin görün ki , yaptığı kötülükler Ebu Leheb’in de yanına kalmayacaktır . Kendisinin , İslam’a yönelik gösterdiği aşırı ve kabul edilemez entrikaları sonucunda vahyolunan Tebbet Suresi’nin inmesinden tam yedi yıl sonra , Ebu Leheb tuhaf bir hastalığın da pençesine düşer . Bu hastalık ile Ebu Leheb , dengesini kaybeder . İtibarı ve prestiji ile kainattaki her şeye gücünün yettiğini düşünen Ebu Leheb , artık çocukların maskarası olmuştur . Konuşurken dili sürçer , yürürken ayakları dolanır . Ebu Leheb de , karısı da kendilerine bahşedilen ömrü sefil bir şekilde tamamlayarak bu dünyadan giderler …

Onlar bu dünyadan giderler ama kötülük baki kalır dünyada . Kötülüğü besleyen tek bir şey vardır o da dünyalık isteklerdeki aşırılıktır : bu dünyaya ait hırslar , istekler , şan , şöhret ve kibir ! Anlamadı insanlar binlerce yıldır paranın , iyi bir insan olmaya yetmediğini ! Anlamadı insanlık kibrin felaketini … Herkes merhametini esirgiyor artık birbirinden . Gönüller hep gönülsüz ! Kalpler eksik , ruhlar yarım , akıl zayi , verilenler rızasız …

Merak ediyorum , bu kadar kötülük , acı , savaş , zulüm , gıybet , kavga yormuyor mu insanları ya da yormuyor mu insanlığı ? Başka insanların kederinden nemalanan ey insan hala bıkmadın mı ..? Öyle zannediyorum ki , insanlar ölümü bir başağrısı gibi gelip geçici bir şey olarak görüyor olmalı … Başkaları ölebilir belki ama , ona dokunmaz ya hani Azrail’in kanadı ! Böylesine bir özgüven , iyi niyetten uzak olmalı … Hazreti Ömer , yüzüğünün üzerine yazdırmış ölüm gerçeğini , an be an unutmamak için ! Ey Ömer , anlatmalı seni , anlatmalı seni ki kayıp gönüllere adres olsun geçmişin !

Bu yüzyıla özgü olarak insanların kötü olma dereceleri de değişti . Kötülüğün mertebelerini hızlı adımlarla çıkarken insanlar , iyiliğin mertebelerinde başarısız oldu . Zulmü alkışlar , zalimi sever oldu insanlar ! Bakara Suresi’nin bir kısmında , gafiller için dünya hayatının cazip kılındığı anlatılır . Hayatın gerçeklerini sadece dünya malı ve hırsıyla görenler , üstün değerlere değil , geçici ve fani olana kıymet verirler . Sonunda dünyadaki malları da , çocukları da onlara bir fayda vermeyecektir , tıpkı Ebu Leheb gibi ! Oysaki iman edip , inkardan sakınanlar kıyamet gününde , o gafillerin üstünde olacaktır !

İman etmek , kuru bir söz olmasa gerek ! İman etmek , kainattaki her güzellikten , yaşanan her acıdan , her haksızlıktan sorumlu olmak anlamına da geliyor . Bugün dünyanın pek çok yerinde , insanlar çok büyük haksızlıklar yaşıyorlar . Toplumlar katlediliyor , ülkeler amaçsızca savaşıyor , toplumsal hayat içerisinde ailede dengeler bozuluyor , iş hayatında çok rahat bir şekilde insanların hakları zedelenebiliyor . O yüzden , insanların adaletine değil , Allah’ın adaletine güvenmek gerekiyor . Her şeyin bir suali olacağına tüm samimiyetle inanmak gerekiyor . Mücadele Suresi , yirmi birinci ayette şöyle buyuruluyor : “ Elbette , ben ve elçilerim galip geleceğiz . ”

Bugün insanlar birbirlerinin açıklarını bulmayı , bir başkasını rencide etmeyi açıksözlülük ve özgüven sahibi olmak olarak yorumluyorlar . Oysaki insan bilimlerinde bu , yozlaşmanın en temel göstergesi . İnsan , içindeki Ebu Leheb’ten kurtulmadıkça , yaptığı kötülüklere her zaman kılıf bulmaya hazır . İçimizdeki ve aramızdaki Ebu Leheblerden arındıkça , kötülüğün büründüğü her kılıf da parçalanıp yok olacaktır . Bir prensip olarak benimsenmelidir ki , bir insanın imandan nasibi , mahlukata şefkati nispetindedir . Modern dünyanın rönesansı ; kötülüğün yıkılışı , Ebu Leheblerin yenilgisiyle başlayacaktır ! Sabırla ve inançla …

Selam ve dua ile